Medytacja mindfulness to coraz bardziej popularna fraza XXI w., używana w przeróżnych środowiskach przez osoby z różnych kręgów. Mimo, że korzyści tej medytacji nie mają końca, a pragnienia ją praktykujących są bardzo odmienne, tym, co łączy nas wszystkich jest dążenie do życia w spokoju. Medytacja mindfulness, bez względu na to z jakim problemem się zmaga się dana osoba, spełnia określone role, a jej rezultaty zależą od systematyczności oraz cierpliwości osoby ją stosującej na co dzień. Jak się można domyśleć, wpływ medytacji mindfulness (oraz wielu innych) na leczenie uzależnienia jest bardzo duży oraz nieoceniony.
Czym jest rozwój osobisty?
Mindfulness jako stosunkowo młoda technika rozwoju osobistego, nie doczekała się jeszcze kompletnej dokumentacji swoich zalet. Już teraz wiadomo, że praktyka tej medytacji jest mocno skorelowana z dobrym samopoczuciem oraz poczuciem zdrowia. Zdrowy oraz efektywny rozwój osobisty nie jest możliwy bez zdrowia psychicznego i pełnej świadomości podejmowanych czynów. Każda osoba na przestrzeni swojego życia rozwija się osobowościowo i duchowo. Osoby uzależnione to osoby, które w szczególny sposób muszą mieć wgląd w siebie i swoje potrzeby. Ich emocje odgrywają znaczącą rolę w odkryciu momentów ewentualnych nawrotów. Nie pozostaje zatem nic innego jak rozwój osobisty, który jest drogowskazem do poznania samego siebie i zaprzestanie walki ze swoimi emocjami.
Jednym ze sposobów rozwoju osobistego jest właśnie medytacja mindfulness.
Na czym polega trening uważności?
Mindfulness to inaczej trening uważności, który pomaga redukować stres oraz poszerzać umiejętności radzenia sobie z trudnymi emocjami. Słowo mindfulness tłumaczone jest jako „uważność” i oznacza intencjonalne kierowanie swojej uwagi na chwilę obecną. Podczas takiego treningu uważności człowiek wycisza emocje i skupia się na samym doświadczaniu tu i teraz. Najważniejsze w mindfulness jest świadome postrzeganie rzeczywistego świata pozbawionego osądzania oraz kształtowania poglądów. Trening uważności to trening życia w danej chwili i przyglądanie się temu co zadziewa się wokół danej osoby.
Celem treningu uważności jest osiągnięcie równowagi emocjonalnej, która jest tak niezbędna dla każdego człowieka XXI w. Szczególną grupą są osoby uzależnione, którym ten balans jest nadzwyczaj potrzebny.
Mindfulness, a leczenie uzależnienia
Według Wikipedii: „Od lat 70. XX wieku psychologia kliniczna i psychiatria rozwinęły wiele zastosowań terapeutycznych opartych na medytacji mindfulness, pomagających ludziom cierpiącym na różne zaburzenia psychologiczne.” Wobec tej teorii bez sprzecznie można stwierdzić, że tyczy się to również wszelkiej maści uzależnień. Coraz częściej mowa jest o całościowym podejściu do pacjenta, a nie tylko skupianiu się na doraźnej pomocy psychologicznej. W grę wchodzą długoletnie terapie oraz praca ze świadomością i tutaj wchodzi mindfulness w czystej postaci.
Metodą, która służy najbardziej w przypadku uzależnień została nazwana mindfulness-based stress reduction training, inaczej MBSR. Wolna od kulturowych oraz religijnych przekonań znalazła rzeszę zwolenników wśród ludzi leczących głębokie depresje czy radzących sobie z bólem fizycznym i/lub psychicznym. Trening uważności, w tym wypadku, pomaga osobom uzależnionym w zapobieganiu nawrotów poprzez zwiększenie samoświadomości przeżywanych w danej chwili emocji. Ta metoda jest uznawana za jedną z najważniejszych w terapii uzależnień. To, czy pacjent zdaje sobie sprawę z tego co się dzieje w jego wnętrzu, warunkuje późniejsze reakcje – sięgnięcie po kieliszek czy nie.
MBSR to nie jedyna metoda służąca osobom uzależnionym. Dzięki psychiatrze Paramabandhu Groves powstała kolejna – mindfulness based relapse prevention, która jest treningiem uważności zapobiegającym nawrotom. Rozwijanie uważności jest pomocne w kształtowaniu umiejętności wczesnego rozpoznawania sytuacji wysokiego ryzyka, zwłaszcza związanych z emocjonalnymi wyzwalaczami. Osoby praktykujące zamiast uciekać od negatywnych doświadczeń oraz emocji uczą się możliwie efektywnie na nie reagować, a więc rezygnować z używek, czy destrukcyjnych zachowań. Wszystko zaczyna się od praktyki medytacji, która uczy „przebywać” z trudną emocją. Faza końcowa prowadzi do świadomych reakcji, a nie odruchowych działań, a już w czasie systematycznego treningu można zauważyć zmianę zachowania i rozwój indywidualnych zdolności dotyczących gospodarki emocjonalnej.
Photo by Keegan Houser on Unsplash